Sveti Nikolaj Mirlikijski (270-345) ... ili Sveti Nikola, čudotvorac i brzi pomoćnik, rodni grad mu je Patara, a u antičkom gradu Mira u Likiji, nedaleko od Patare, postaje arhiepiskopom, tad jelinskoj ili pak tračkoj regiji, znanoj sad Maloj Aziji (ukoliko je to i pradomovina starih Asa, ali time se nećemo baviti na ovom mjestu). Umire Nikolaj u Miri prirodnom smrću, što je rijetkost za rane hrišćanske svetitelje. Mošti su mu prvo na ostrvu Gemiler Adasi, blizu grada Fethiye, tu gdje je službovao kao episkop, u poznatom geografskom području Jonije i filosofa predsokratovaca. Romejski Car Justinijan je u toj ranoj hrišćanskoj eri kao vladar bio zaštitnik i obnovitelj hrama Sv. Nikolaja. A deset vijekova kasnije, u 11. vijeku, u duhu krstaštva i piratstva prebacene su mu mošti (sad po drugi put) iz Romeje (Istočnog rimskog carstva) iz grada Mira u luku Bari čemu kumuje i dinastija Nemanjića, jer Srbske dinastije u tim i u ranijim vijekovima imaju svoju snagu. Navodno, to je bilo kao spašavanje moštiju Sv. Nikole Mirlikijskog od Turaka, kojih još nema značajno na vidiku. 
Nikola je i zlatom ili novcem pomagao one kojima je to bilo neophodno, osim što je liječio bolesne, strasne i izmirivao posvađane. Uz sve zaštitnik je djece i moreplovaca. Njegove mošti postale su zanimljive i inovjernima, a da ih nisu uzeli ,,lovci" iz Barija, uzeli bi ih oni iz Venecije, jer je konkurencija bila značajna. Monasi koji su pokušali fizički da zaustave ovu akciju nisu uspjeli naspram sedamdesetak gusara. I diplomatski se pokušalo utjecati da se mošti Sv. Nikole vrate iz ove, uskoro katoličke, oblasti u Romeju, što nije uspjelo. Ali su Nemanjići uspjeli da pošalju još i darova u smislu veće količine srebra i zlata u Bari. Ubrzo Srbski darovi su pretopljeni i kapela dodatno preoblikovana da postaje katoličkija. Dobili su i ikonu Sv. Nikole od Stevana Dečanskog, lik prenijet i naslikan na Nikejskom saboru (325. godine), kad i gdje je bio prisutan i sam Nikolaj s ostalim 318 crkvenih otaca, a sad ikona koja se tek povremeno iznosi pred okupljeni narod u Bariju. Nikolaj je bio tad oštar protivnik Arijanaca, a na Saboru je, po nekim izvorima, i ošamario sveštenika Arija uz dopuštenje Hristovo i Majke Marije da nije zbog tog raščinjen, a te znake vidješe svi prisutni oci. 
Od povoja bio je uzdržan u dojenju. Vrlo mlad izučava i Sveto pismo. Jer znao je da je čovjek hram Božiji. To je naš Sv. Nikola Mirlikijski, kog ni Djed Mraz do današnjih dana nije uspio pomračiti ... A i kako će jedan prosti veseljak, opijeni debeljuca Šoping Bata!? I potom sa sokom Koka-Kola. Mi se ovdje, ipak, bavimo duhovnom zrelošću i kvalitetom bića oboženog čovjeka koji, kao i ostali Sveci, dolazi iz reda običnih ljudi, odnosno, stvarna je istorijska ličnost koja ulazi u stanje svetosti milošću Božjom i sopstvenim trudom. No, i Djed Mraz čuva određenu simboliku, i jeleni koji ga vuku u kolima.Nikola dobija ime po stricu Nikolaju, episkopu ondašnjeg grada Patare, stric prati njegov napredak u postu i molitvi, u drugim podvizima i postaje sveštenikom. Kao sin jedinac od svojih roditelja imovinu je podijelio potrebitima. Izbjegavao je štetnu svjetsku slavu pa je bio tajni darodavac. Slavi se 19. decembra, kad se Bogu predstavio.
Dio moštiju Sv. Nikole je 2017. godine, uz sporazum crkava katoličke i ruske pravoslavne, prebačen avionom iz Barija u Rusiju, u Moskvu, potom se čuvaju u Petrovgradu. U Bariju su, inače, čuvane u zazidanoj grobnici ispod mermerne ploče teške 32 tone.
Prođi se Sinko.
No comments:
Post a Comment